تأثیر برنامه تحریک تکاملی بر سن تکامل حرکت ظریف در کودکان ۳-۱ ساله مبتلا به سلیاک

مقدمه: کودکان نوپای مبتلا به سلیاک به دلیل محرومیت غذایی و بستری های مکرر در معرض تأخیر تکامل هستند؛ اما برنامه و حداقل زمان لازم برای بهبود وضعیت تکامل این کودکان وجود ندارد. هدف: تعیین تأثیر برنامه تحریک تکاملی بر سن تکامل حرکت ظریف در کودکان 3-1 ساله مبتلا به سلیاک. روش: در این کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی در بیمارستان دکترشیخ و قائم(عج) مشهد در سال های 94-1393، تأثیر برنامه تحریک تکامل در 50 کودک 3-1 ساله مبتلا به سلیاک در دو گروه مداخله و کنترل ارزیابی شد. تحریک تکامل بر اساس سن تکاملی کودک و موقعیت وی بر روی نقشه طراحی شده بر اساس گایدلاین ویرجینیای غربی (west virginia early learning standards framework) انجام گرفت. کودک 20 دقیقه تحریک مستقیم و 90 دقیقه تحریک غیرمستقیم به مدت 2 ماه، هر هفته سه جلسه دوساعته دریافت کرد. سن حرکتی ظریف شرکت کنندگان توسط ابزار استاندارد سنجش تکامل شیرخوار و نوپا development) bayley scales of infant) بلافاصله پس از اتمام مداخله ارزیابی شد. داده ها با استفاده از نرم افزارspss  ویرایش 5/11 و آزمون های آماری تی مستقل، من ویتنی و اندازه های تکراری تحلیل شد یافته ها: میانگین سن کودکان در گروه مداخله 20/4±4/6 ماه و در گروه کنترل 20/9±4/2 ماه بود (69/0p=). میانگین سن تکامل حرکتی ظریف قبل از شروع مداخله در گروه مداخله 7/5±2/18 ماه و در گروه کنترل 1/6±7/19 ماه بود (43/0p=). 2 ماه بعد از اجرای برنامه تحریک تکامل، میانگین سن تکامل حرکتی ظریف در گروه مداخله (7/5±6/24 ماه) به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل (0/6±8/20 ماه) بود (04/0p<). نتیجه گیری: از برنامه تحریک تکامل حاضر می توان برای ارتقائ مهارت های حرکتی ظریف در کودکان در معرض تأخیر تکامل مانند کودکان مبتلا به سلیاک استفاده کرد.